Expressive Text (E-T) Discussion | Introduction to Translation

จงแปลเรื่องแต่งต่อไปนี้เป็นภาษาไทย

Roberto made his first trip to New York when he was seventeen. He worked delivering pizzas for an Italian restaurant in the Bronx. One day the teenager made the mistake of looking inside a pizza box. “When you come from Mexico, your eyes are closed,” he says of his early days in the city. “Now my eyes are open.” His is a complex story involving drug deliveries, vendettas, betrayals, and attempted murders. The details do not matter. What matters is that he stands at night on Brooklyn street corners in a tight T-shirt and baggy pants. He has a gold chain, a .25 automatic gun, and some bags of coke. Much of the profit goes up his nose, and he works a day job washing dishes to support his habit and his children. His life in New York is a secret he keeps from his family. “They have this dream of who I am—why ruin that?” he asks. He’s made a couple of trips back but he could not stay around the friendly, trusting people of his hometown.

Translation 1

โร แบร์โตมานครนิวยอร์กครั้งแรกตอนอายุ 17 ปี ทำงานเป็นเด็กส่งพิซซาที่ร้านอาหารอิตาเลียนในเข ตบ รองซ์ วันหนึ่งเด็กหนุ่มพลาด ไป เปิดกล่องพิซซาเข้า “ตอนมาจากเม็กซิโก ตาคุณปิดอยู่” โรแบร์โตพูด ถึงช่วงแรกที่มาถึง “เดี๋ยวนี้ตาผมเปิดแล้ว” เรื่องราวชีวิตเขานั้น ซับซ้อน มีทั้งส่งยา อาฆาต หัก หลัง ตามฆ่า รายละเอียดไม่สำคัญ ที่สำคัญคือ ทุกคืนเขาจะยืนตามมุมถนนในย่านบรุกลิน สวมเสื้อยืด คับๆ กับกางเกงโคร่งๆ ใส่สร้อยทองอันโต พกปืนอัตโนมัติขนาด 6.35 และถุงโคเคน กำไรส่วนใหญ่เข้าจมูกหมด ตอนกลางวันทำงาน เป็นเด็กล้างจานไว้เลี้ยงอาการติดยา และลูก ๆ ชีวิตในนิวยอร์กเป็นความลับที่ปิดครอบครัวไว้ “ทางบ้านมีภาพในฝันอยู่ว่าผมเป็นอย่างไร...แล้วจะ ไปทำลายมันทำไม” เขาถาม โรแบร์โตกลับไปเยี่ยม บ้านมาสองสามครั้ง แต่ก็ทนอยู่ท่ามกลางคนบ้านเกิดที่เป็นมิตรและ ช่างไว้ใจไม่ไหว

Translation 2

โร แบร์โตมานครนิวยอร์กครั้งแรกตอนอายุ 17 ปี ทำงานส่งพิซซาที่ร้านอาหารอิตาเลียนในเขตบ รองซ์ วันหนึ่งหนุ่มผู้นี้คิดผิด ไป เปิดกล่องพิซซาออกดู “ตอนมาจากเม็กซิโก ตาคุณปิดอยู่” เขา พูดถึงช่วงแรกที่เข้าเมือง “เดี๋ยวนี้ตาผมเปิดแล้ว” เรื่องราวชีวิตเขานั้น ซับซ้อน มีทั้งส่งยา อาฆาต หัก หลัง ตามฆ่า รายละเอียดไม่สำคัญ ที่สำคัญคือ ทุกคืนเขาจะยืนตามมุมถนนย่านบรุกลิน สวมเสื้อยืด คับๆ กับกางเกงโคร่งๆ ใส่สร้อยทองอันโต พกปืนอัตโนมัติขนาด 6.35 และถุงโคเคน กำไรส่วนใหญ่ขึ้นจมูกหมด ตอนกลางวันทำงาน เป็นเด็กล้างจานไว้เลี้ยงอาการติดยา และลูกๆ ชีวิตในนิวยอร์กเป็นความลับที่ปิดครอบครัวไว้ “ทางบ้านมีภาพอยู่ว่าผมเป็นอย่างไร—แล้วจะไปทำลาย มันทำไม” เขาถาม เขากลับไปเยี่ยม บ้านมาสองสามครั้ง แต่ก็ทนอยู่ท่ามกลางคนบ้านเกิดที่เป็นมิตรและ ช่างไว้ใจไม่ไหว

Note that the English text is adapted from the third installment of a three-part narrative documenting the experience of a Mexican laborer in the US: Michael Kamber. “Toil and Temptation.” The Village Voice 25 Apr.–1 May 2001. Pt. 3 of a series, Crossing to the Other Side. 18 Feb. 2007 <http://www.villagevoice.com/news/0117,kamber,24158,1.html>.

- Now my eyes are open
The phrase needs to contrast the earlier "your eyes are closed."

2: an often prolonged series of retaliatory, vengeful, or hostile acts or exchange of such acts <waged a personal vendetta against those who opposed his nomination>

Ignacio made his first trip to New York when he was 17. He worked delivering pizzas for an Italian place on the Grand Concourse, in the Bronx. One day the teenager made the mistake of looking inside the pizza box. "When you come from Mexico, your eyes are closed," he says of his early days in the city. "Now my eyes are open." His is a complex story involving drug deliveries, vendettas, betrayals, attempted murders. The details do not matter. What matters is that he stands at night on Brooklyn street corners in a tight T-shirt and baggy pants. He has a gold chain, a .25 automatic, and some bags of coke. Much of the profit goes up his nose, and he works a day job washing dishes to support his habit and his children. His life in New York is a secret he keeps from his family. "They have this dream of who I am, why ruin that?" he asks. He's made a couple of trips back, gotten his wife pregnant twice more. But he could not stay around the friendly, trusting people of his hometown. "Their eyes are closed," he repeats dismissively.