ตอนที่แล้ว ผม, Roger, Tsegy และลูกสาวของ Tsegy ไปทัศนศึกษาที่ The Mall ในกรุงวอชิงตัน ดีซี เดินจาก Smithsonian Castle ไป Natural Museum ใช้เวลามากที่นี่ พอทานข้าวเที่ยงเสร็จก็มาที่ Washington Monument จากที่นี่ เราเดินขึ้นไปข้างบนตามแผนที่ เพื่อไปชมทำเนียบขาว ที่ทำงานของประธานาธิบดี George W. Bush ที่ด้านหน้าทำเนียบขาว มีนักท่องเที่ยวมาถ่ายรูปกันมาก ผมก็ถ่ายกับ Roger ไว้ 1 รูป

Roger พาพวกเราเดินรอบทำเนียบขาว จนมาถึงด้านหลัง มีประตูทางเข้า มีเจ้าหน้าที่ยืนรักษาการณ์อยู่หลายคน ด้านหลังนี้ ตัวทำเนียบขาวอยู่ใกล้กว่าด้านหน้ามาก

จากทำเนียบขาว พวกเราเดินผ่านสระน้ำขนาดใหญ่เพื่อไปยังอนุสรณ์สถานลินคอล์น ในแผนที่ใช้ชื่อว่า Reflecting Pool ช่วงนี้กรุงวอชิงตัน ดีซี เป็นฤดูร้อน (Summer) จึงมีฝูงห่านป่าจากประเทศคานาดา มาอยู่อาศัยที่สระน้ำแห่งนี้ เดินต่อไป ก็ถึงอนุสาวรีย์สงครามเวียตนาม ใกล้ๆ อนุสาวรีย์จะมีกำแพงจารึกชื่อทหารอเมริกัน ที่เสียชีวิตในสงคราม ซึ่งมีจำนวนเป็นหมื่นคน

จากอนุสาวรีย์สงครามเวียตนาม ผ่านหอศิลป์ Corcoran Gallery of Art เดินกันต่อไป จนในที่สุด พวกเราก็มาถึงอนุสรณ์สถานของประธานาธิบดีลินคอล์น ตอนนั้นเป็นเวลา 18.00 น. รู้สึกเมื่อยขาพอสมควร นั่งบนขั้นบันไดหน้าตึก มองไปข้างหน้าจะเห็น Washington Monument และมองเลยไป ก็จะเห็นอาคารรัฐสภา

ภายในอนุสรณ์สถาน มีรูปปั้นประธานาธิบดีลินคอล์นนั่งอยู่ ขนาดใหญ่มาก ด้านขวาของรูปปั้น มีคำประกาศเกี่ยวกับการเลิกทาสในประเทศสหรัฐอเมริกา โดยประธานาธิบดีลินคอล์น ส่วนด้านซ้าย มีคำประกาศสดุดีประธานาธิบดีลินคอล์น ภายในอาคารนี้ มีห้องจำหน่ายของที่ระลึกด้วย Ms. Tsegy บอกว่าเหนื่อยมาก พวกเราเลยตัดสินใจกลับบ้าน โดยเดินไปสถานีรถไฟใต้ดิน Floggy Bottom GWU ใช้เวลาประมาณ 25 นาที ก็ถึงศูนย์การค้าที่ Roger ฝากรถไว้ พวกเราถึงบ้านเกือบ 1 ทุ่ม หมดแรงกันพอสมควร มื้อเย็นผมเลยทำบะหมี่สำเร็จรูปที่นำไปจากประเทศไทย "ไวไวควิกรสกะเพราไก่" แจกกันคนละชาม ทานเสร็จก็อาบน้ำเข้านอน เพราะพรุ่งนี้ Roger จะพาผมไปเมือง Alexandria

เช้าวันพฤหัสบดีที่ 24 กรกฎาคม 2546 วันนี้ Roger จะพาผมและลูกสาวของ Tsegy ไปเที่ยวเมืองเก่า Alexandria ในรัฐเวอร์จิเนีย Ms. Tsegy บอกว่าเธอจะไป Shopping ดีกว่า นัดพบกันตอนบ่ายโมงที่ศูนย์การค้า Roger ขับรถพาพวกเราไปเมือง Alexandria ใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมง ถนนสายหลักคือ King Road เราจอดรถริมถนน แล้วออกเดินไปตามถนนสายหลัก มุ่งตรงไปยังแม่น้ำ Potomac ซึ่งไหลผ่านเมืองนี้ ที่ผมอยากมาเพราะเมื่อเดือนมิถุนายน 2546 ได้เห็นพระบรมโอรสาธิราช และพระองค์ภา เสด็จมาเมืองนี้ ริมถนนสายหลักมีแต่ร้านอาหารนานาชาติ มากกว่า 50 ร้าน มีร้านอาหารไทย 2 แห่ง เราเดินมาจนถึงศาลาประชาคม ด้านข้างเป็นหอสมุดประชาชน

ด้านหลังของศาลาประชาคม เป็นลานอเนกประสงค์ ใช้เป็นตลาดนัด การแสดง ที่ประชุม สถานออกกำลังกาย ฯลฯ มีน้ำพุอยู่ใจกลางลานอเนกประสงค์

พวกเราเดินชมเมือง สังเกตเห็นแผ่นป้ายเหล็กขนาดใหญ่ ติดอยู่ที่บ้านแต่ละหลัง Roger บอกว่าเมืองนี้เป็นเมืองเก่า สร้างในปี ค.ศ. 1700 กว่าๆ ทางราชการจึงให้อนุรักษ์บ้านโบราณเหล่านี้ ให้เป็นแหล่งท่องเที่ยว เจ้าของบ้านหากจะปรับปรุงบ้านต้องขออนุญาตจากทางราชการก่อน ที่บริเวณนี้ผมพบร้านอาหารไทย 1 ร้านชื่อ "Thai Oldtown"

พวกเราเดินต่อมาจนถึงริมแม่น้ำ Potomac มีท่าเทียบเรือและภัตตาคาร Roger บอกว่าภัตตาคารที่นี่ราคาค่อนข้างแพง มีให้เช่าเรือพาย หรือซื้อตั๋วล่องแม่น้ำ Potomac ผมอยากไปเห็นสถานที่ที่ฟ้าชายและองค์ภาเสด็จ Roger ช่วยถามเจ้าหน้าที่ท่าเรือ ไม่มีใครทราบเรื่องนี้ เข้าใจว่าพระองค์ท่านมาเป็นการส่วนพระองค์ เลยชาวบ้านแถวนี้จึงไม่ทราบเรื่อง

พวกเราเดินชมเมือง Alexandria มีแต่บ้านเรือนทรงโบราณและแผ่นป้ายอนุรักษ์เต็มไปหมด จนเที่ยงจึงเดินทางกลับมารับ Ms.Tsegy ที่ศูนย์การค้าใกล้บ้าน Roger บอกว่าเขาเชิญเพื่อนบ้านทานข้าวเย็น ขอให้ Tsegy ช่วยทำอาหารมองโกเลีย และผมช่วยทำอาหารไทย เพื่อเป็นการเลี้ยง Farewell ผมและ Tsegy ตกลง โดยเราจะทานอาหารกลางวันกันแล้วค่อยไป Supermarket เพื่อจ่ายของ Roger พาไปร้าน 5 Guys เขาบอกว่าเป็นร้าน Hamberger ที่มีชื่อเสียงมากในแถบนี้ พวกเราสั่ง Hamberger ขนาดเล็กคนละ 1 อัน ราคา 4.50 US$ คนในร้านมีพอสมควร เราต้องนั่งรอ 15 นาทีกว่าจะได้ทาน

พวกเราไปจ่ายของแล้วก็กลับบ้านมาเพื่อเตรียมทำกับข้าวสำหรับงานเลี้ยงเย็นนี้ Tsegy จะทำสลัด และก๊วยเตี๋ยวแบบมองโกเลีย ผมจะทำหมูผัดใบกะเพรา, ผักชุบแป้งทอด และของหวานเป็นกล้วยหอมทอดราดน้ำผึ้ง คืนนี้มีพวกเรา 4 คน และเพื่อนบ้านอีก 2 คน เราใช้ห้องครัวของ Roger มองจากหน้าต่างห้องครัวจะเห็นป่าละเมาะหลังบ้าน

ผมและ Tsegy ทำอาหารเสร็จก็เกือบ 5 โมงเย็น Roger ทำความสะอาดบ้านและจัดสถานที่ ประดับธงอเมริกา ไทย และมองโกเลีย จากนั้นทุกคนก็รีบไปอาบน้ำ แต่งตัว พอ 6 โมงเย็นเพื่อนบ้าน คุณจอห์นและภรรยาก็มา เราเชิญให้เขาอยู่ที่ห้องนั่งเล่นก่อน เพราะ Tsegy ยังแต่งตัวไม่เสร็จ พอ 18.30 น. ก็เชิญทุกคนที่โต๊ะอาหาร ทานผักชุบแป้งทอด (Tempura) เป็นการเรียกน้ำย่อย ผักที่ผมใช้ก็มี หอมหัวใหญ่ กับ Egg Plant สีม่วง ทานกับไวน์แดง

พอ 19.00 น. ก็เชิญทุกคน ไปตักอาหารมาทานที่โต๊ะ คุณจอห์นตักตั้ง 3 ครั้ง บอกว่าชอบหมูผัดใบกะเพรา (ผมใช้พริกหวานแทน กลัวว่าถ้าใช้พริกชี้ฟ้า จะเผ็ดเกินไปสำหรับชาวต่างประเทศ) ปรากฎว่า หมูผัดใบกะเพราหมดเป็นรายการแรกทั้งๆ ที่เตรียมสำหรับผู้ใหญ่ 6 คน เมื่อทานของคาวเสร็จ ผมก็เสิร์ฟกล้วยหอมทอดราดน้ำผึ้ง เพื่อนบ้านถามวิธีทำ ผมก็อธิบายว่า เอากล้วยหอมชุปแป้งแล้วก็ทอด ไม่ยุ่งยากอะไรเลย งานเลี้ยงนี้ Roger บอกว่าเป็นการเลี้ยงอำลาผม และ Tsegy เพราะผมต้องออกเดินทางจากบ้านเขา ในเช้าวันรุ่งขึ้นเวลา 04.45 น. ไปขึ้นเครื่องบิน United Airline บินไปลอสแองเจลิส เขาโทร.นัด Taxi Yellow Cab ให้เรียบร้อยแล้ว ราคา 50 US$ ตอนต่อไปเป็นการผจญภัยในเมือง Los Angeles