Good things about the one you love

ผมคือโต๊ะอาหารในฟู๊ดเซ็นเตอร์ ทุกๆวันระหว่างจันทร์ถึงศุกร์สถานที่แห่งนี้ จะมีคนทำงานออฟฟิศมากมายมาทานอาหารเที่ยงกัน ผมได้ยินเรื่องราวมากมายจากคนเหล่านี้ไม่ซ้ำหน้า ไม่ซ้ำเรื่องหลากหลายรสชาด วันนี้ลองดูซิครับว่ามีเรื่องอะไรที่โต๊ะของผม

ผมได้ยินเสียงแว่วๆของสุภาพสตรีสองคนด้านหลังทางซ้ายมือ ผมเห็นสุภาพสตรีอายุราวๆ 25 ปี สองคนแต่งตัวในชุดทำงาน คนหนึ่งผมสั้นอีกคนผมยาว คนผมยาวนั่งลงก่อนแล้วเอ่ยปากขึ้นว่า "ใจเย็นๆน่าเล็กทานไปคุยไปก็ละกันนะ" น้ำเสียงอ่อนโยนที่แสดงให้เห็นว่าเธอเอาใจใส่เพื่อนของเธอคนนี้มาก

คนผมสั้นเอ่ยตอบว่า "โอเค โอเค ฉันเชื่อเธอกบ เพราะมีแต่เธอแหละที่ฉันกล้าคุยเรื่องในครอบครัวให้ฟัง" สาวผมสั้นค่อยๆบรรจงวางถาดอาหารลงเธอเริ่มต้นทานอาหารไปอย่างช้าๆพร้อมๆกับเอ่ยปากเล่าเรื่องของเธอต่อไปว่า"ฉันละเซ็งคุณแดงสามีของฉันเหลือเกิน หากฉันจะลิสท์ (list)คุณสมบัติยอดห่วยของสามีฉันละก้อเธอเอ๋ย หน้ากระดาษหนึ่งคงไม่พอกลับบ้านค่ำ แถมเอางานกลับมาอีก ไม่ชอบดูละครดูแต่เคเบิ้ลทีวี เวลาดูก็หมุนเปลี่ยนทุกช่อง ชอบเก็บกวาดบ้านด้วยตนเอง ไม่เคยให้ความสนใจดูแลฉันเลย โอ๊ยฉันละเบื่อ ทีกับลูกน้องตัวเองละก็ประคบประหงมยิ่งกว่าลูกอีกเฮ้อ"เธอถอนหายใจเสียงดังหลังจากเล่าจบ

เธอเอ่ยถามคู่หูคนสนิทต่อ "กบเธอแต่งงานมาตั้งห้าปีแล้วมากกว่าฉันตั้งสามปี ทำไมไม่เห็นบ่นเรื่องสามีของเธอเลยเธอคงมองโลกในแง่ดีมากเลยนะฉันอิจฉาเธอจังเลย

กบเอ่ยตอบ "เล็กฉันก็เคยเป็นอย่างเธอเหมือนกันเมื่อ สองสามปีที่แล้ว วันหนึ่งฉันอัดอั้นมากจนทนไม่ไหว ด้วยสายเลือดเลขามืออาชีพของฉันซึ่งเหมือนๆกับเธอนี่แหละ ฉันหยิบกระดาษออกมาแล้วระบายลงไปเลยว่า รายการความห่วยของสามีฉันเป็นอย่างไร เธอรู้ไหมว่าฉันได้กี่ข้อ"

เล็กรีบถามด้วยสีหน้าอยากรู้อยากเห็น "กี่ข้อละ"

กบตอบด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม "สามสิบสองข้อ" กบเล่าต่อ "เย็นวันนั้นฉันตั้งใจว่ากลับบ้านแล้ว ฉันจะส่งรายงานชิ้นเอกให้สามีของฉันดูเพียงแต่ว่าฉันต้องไปงานศพลุงของฉันก่อน ลุงฉันเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุรถยนต์คว่ำ ซึ่งถือว่าเป็นเหตุการณ์ที่ทุกคนไม่ได้คาดคิด ป้าฉันตกใจมากเธอไม่เคยเตรียมใจสำหรับเรื่องนี้มาก่อน ฉันสนิทกับป้าฉันคนนี้มาก เมื่อฉันไปถึงงานศพฉันก็ไปนั่งคุยกับคุณป้า เราสองคนนั่งคุยกันสักพักคุณป้าก็หยิบกระดาษโน๊ตสองสามแผ่นออกมา แล้วก็ส่งให้ฉันดูฉันรับมาดูแล้วก็นั่งอ่านในกระดาษนั้น มีข้อความดังต่อไปนี้.......ถึงสามีที่รักวันนี้ทั้งวันฉันนึกถึงเธอตลอด เวลาสิบห้าปีที่เราอยู่ด้วยกัน ฉันมักจะบ่นต่อว่าในข้อเสียของเธอมาตลอด จนกระทั่งถึงวันที่เธอจากไป เมื่อฉันมีโอกาสทบทวนดูชีวิตคู่ของเรา ฉันพบว่าฉันได้มองข้ามสิ่งดีๆของเธอไปมากมาย"

กบเล่าด้วยเสียงสั่นเครือ เธอเอ่ยต่อว่า "ในกระดาษโน๊ตนั้นคุณป้าของฉันบรรยายคุณความดีของลุงไว้นับร้อยข้อพอฉันอ่านจบน้ำตาของฉันก็นองหน้า" ป้าฉันเอ่ยกับฉันว่า "ป้ารู้สึกเสียใจที่ไม่ได้เป็นผู้บอกสิ่งดีๆ เหล่านี้ในระหว่างที่คุณลุงของหนูยังมีชีวิตอยู่ หลานอย่าทำพลาดแบบป้าอีกคนล่ะ"

ฉันนั่งฟังอยู่แล้วคิดตามไปว่า มีคนจำนวนมากที่เมื่อคนรักของตนจากไปแล้ว ค่อยบันทึกคุณความดีของผู้จากไปลงที่หลุมฝังศพ หรือจัดพิมพ์เป็นเอกสารอย่างดี แต่ว่าผู้จากไปกลับไม่มีโอกาสอ่าน ซึ่งขณะที่เขามีชีวิตอยู่กับได้ยินแต่สิ่งที่เป็นข้อบกพร่องของเขาคิดได้อย่างนั้นฉันรีบดึงเอาลิสต์รายการของสามีฉันออกมา แล้วฉีกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย เลิกงานศพแล้วฉันรีบกลับบ้านทันที พอเจอหน้าสามีฉันก็กระโดดกอดเขาเลย เสร็จแล้วฉันก็ถือโอกาสสาธยายคุณความดีทั้งหลายของเขาว่ามีอะไรบ้าง สามีฉันมีสีหน้าแปลกใจเล็กๆแต่ว่าท่าทีเขาดูอ่อนโยนมากขึ้นและเอื้ออาทรกับฉันขึ้นมาทันที

ฉันเองก็เริ่มมีความรู้สึกที่ดีต่อเขามาก หากเรารักใครแล้วเราบอกสิ่งที่ดีของเขาให้เขาได้ยินเขาก็จะรักเราตอบและบอกสิ่งที่ดีตอบกลับมา สามีฉันก็เผยความในใจถึงข้อดีของฉันอีกมากมายที่ฉันไม่เคยรู้มาก่อนตั้งแต่นั้นมาฉันก็เลิกคิดถึงรายการจุดอ่อนของคนที่เรารัก ฉันคิดว่าเราควรจะรักเขา อย่างที่เขาเป็นแหละ อย่าไปหวังให้เขาเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมที่แตกต่างกับเราเลย

"ความรักที่แท้จริงก็คือ Unconditioning Love คือ การที่เรารักเขาแล้วไม่ได้ตั้งเงื่อนไขให้เขาเปลี่ยนแปลงอะไร จงรักเขาอย่างที่เขาเป็น แล้วโฟกัสในสิ่งที่ดีของเขาซะเราก็จะมีความสุข เขาก็จะมีความสุข"

กบเล่าจบด้วยสีหน้าอิ่มเอิบ เล็กซึ่งนั่งฟังอยู่อย่างเงียบๆนัยน์ตาเธอมีน้ำตาคลอเบ้าอยู่ ในมือเธอกำแน่นด้วยเศษกระดาษลิสต์รายการ ที่บัดนี้ถูกเธอฉีกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย อยู่ๆเล็กเอ่ยขึ้นว่า "ขอบใจมากจ๊ะกบฉันว่าเรารีบกลับออฟฟิศเถอะ ฉันอยากโทรหาสามีของฉันหน่อยมีข้อดีของเขาอีกมากที่ฉันควรจะบอกเขา .."

โดย ดอกแก้ว