Edward de Bono has written extensively about the process of lateral thinking--the generation of novel solutions to problems. The point of lateral thinking is that many problems require a different perspective to solve successfully. De Bono identifies four critical factors associated with lateral thinking:

1. recognize dominant ideas that polarize the perception of a problem;

2. searching for differ ways of looking at things;

3. relaxation of rigid control of thinking; and,

4. use of chance to encourage other ideas.

Example

A merchant who owes money to a money lender agrees to settle the debt based upon the choice of two stones (one black, one white) from a money bag. If his daughter chooses the white stone, the debt is cancelled; if she picks the black stone, the moneylender gets the mechant's daughter. However, the moneylender `fixes' the outcome by putting two black stones in the bag. The daughter sees this and when she picks a stone out of the bag, immediately drops it onto the path full of other stones. She then points out that the stone she picked must have been the opposite color of the one remaining in the bag. Unwilling to be unveiled as dishonest, the moneylender must agree and cancel the debt. The daughter has solved an intractable problem through the use of lateral thinking.

Principles

1. To get a different perspective on a problem, try breaking the elements up and recombining them in a different way.

References

DeBono, E. (1967). New Think: The Use of Lateral Thinking in the Generation of New Ideas. New York: Basic Books.

A university professor went to visit a famous Zen master. While the master quietly served tea, the professor talked about Zen. The master poured the visitor's cup to the brim, and then kept pouring. The professor watched the overflowing cup until he could no longer restrain himself. "It's overfull! No more will go in!" the professor blurted. "You are like this cup," the master replied, "How can I show you Zen unless you first empty your cup."

John Suler, Ph.D.

e-mail

Oskครับ

นักลงทุนชาวอเมริกันนายหนึ่งกำลังยืนอยู่บนท่าเรือณ

ชายฝั่งหมู่บ้านเม็กซิกันแห่งหนึ่งขณะที่มีเรือประมงลำหนึ่งกำลังแล่นเข้ามาจอด

แล้วเขาก็ได้เห็นปลาโอครีบเหลืองตัวโตๆกองอยู่บนเรือลำนั้น

ชาวอเมริกันเอ่ยชมประมงพื้นถิ่นที่จับปลาได้เก่งก่อนจะถามว่า

"คุณใช้เวลาในการ จับปลาพวกนี้นานไหม"

ชาวประมงตอบว่า "ครู่เดียวเท่านั้นแหละครับ"

"อ้าว ถ้าอย่างนั้นทำไมไม่อยู่นานอีกหน่อยเพื่อจะได้ปลามามากกว่านี้ล่ะ"

เขาสงสัย

คนถูกถามตอบเรียบๆ "นี่ก็พอเลี้ยงครอบครัวในวันนี้แล้วครับ"

นักลงทุนผู้มาเยือนถามใหม่ "แล้วคุณเอาเวลาที่เหลือไปทำอะไรล่ะ"

ผมก็ยุ่งทั้งวันแหละครับนอนตื่นสายๆจับปลาวันละนิดหน่อยเล่นกับลูกๆ

นอนพักกลางวันกับมาเรียภรรยาของผมเดินเล่นในหมู่บ้าน

จิบไวน์และเล่นกีตาร์กับเพื่อนฝูง ในตอนเย็นๆ "

คนอเมริกันจึงพูดอย่างกระหยิ่มว่า

"ผมจบเอ็มบีเอจากฮาร์วาร์ดสามารถให้คำแนะนำคุณได้นะอันดับแรกก็คือ

คุณน่าจะจับปลาให้เยอะกว่านี้เพื่อจะได้ซื้อเรือลำโตๆ

ผลจากการมีเรือลำโตก็จะทำให้คุณมีเงินมากพอที่จะซื้อเรือเพิ่มขึ้น

จากนั้นคุณก็นำปลาที่จับได้ไปขายให้โรงงานโดยไม่ต้องผ่านพ่อค้าคนกลาง

อย่างในตอนนี้หรือไม่ก็สร้างโรงงานเสียเอง

ซึ่งคุณก็จะสามารถควบคุมได้ทั้งหมดนับตั้งแต่กระบวนการผลิต

ผลผลิตตลอดจนการจัดจำหน่าย

ถึงตอนนั้นคุณก็สามารถย้ายจากหมู่บ้านชาวประมงเล็กๆแห่งนี้ไปอยู่ที่เมืองเม็กซิโกซิตี้จากนั้นก็ขยับขยายย้ายไปแอลเอ

แล้วไปยังนิวยอร์ก

ที่ซึ่งคุณจะสามารถขยายกิจการให้เจริญรุ่งเรืองได้ยิ่งขึ้น"

เมื่อฟังมาถึงตอนนี้ชาวประมงก็ถามว่า

"แล้วทั้งหมดนี้ต้องใช้เวลาสักกี่ปี"

"สิบห้าถึงยี่สิบปี"

"จากนั้นล่ะ"

คนอเมริกันหัวเราะร่วนและบอกว่า

"ทีนี้ก็จะถึงช่วงสำคัญที่สุดในชีวิตละเมื่อโอกาสเหมาะ

คุณก็ควรจะทำหนังสือชี้ชวนขายหุ้นเพื่อขายหุ้นทั้งหมดแก่สาธารณะแล้ว

คุณจะกลายเป็นมหาเศรษฐี อาจทำเงินได้เป็นล้านๆเหรียญเลยก็ได้นะ"

"เป็นล้านๆ .... แล้วยังไงล่ะ"

คนอเมริกันแจกแจงต่ออย่างเพลิดเพลิน

"จากนั้นคุณก็ค่อยเกษียณตัวเองย้ายไปอยู่ที่หมู่บ้านชาวประมงเล็กๆ

นอนตื่นสายๆตกปลาวันเล็กๆน้อยๆเล่นกับลูกๆนอนพักกลางวันกับภรรยาที่บ้าน

ตอนเย็นก็เดินเล่น ในหมู่บ้าน จิบไวน์ และเล่นกีตาร์กับเพื่อนฝูง...."