อุทยานแห่งชาติหมู่เกาะสุรินทร์ 8-11 ธันวาคม 2543

ออกจากไม้งามมาก็รู้สึกหิวและเหนื่อยกันแล้วล่ะ หาที่กินอาหารกันดีกว่า อาหารก็เป็นเมนูเดิมครับ ง่ายดี...ระหว่างที่นั่งเรือมาจากหาดไม้งามก็มองเห็นหาดสีขาวนวลไปเป็นระยะๆ เช่น อ่าวทรายแดง ก็มองดูสวยงามดี แต่สมศักดิ์บอกว่าที่อ่าวทรายแดงเมื่อก่อนที่นี่มีปลาเยอะมากรวมทั้งปะการังก็สวยๆทั้งนั้น แต่เคยมีชาวประมงแอบมาจับปลาโดยการใช้ระเบิด ทำให้ปะการัง แถวนั้นตายหมด เมื่อปะการังตายไปปลาก็ไม่ค่อยมี ความสวยงามก็หายไปจากอ่าวนี้นานแล้ว พวกเราก็เลยนั่งเรือต่อไปจนถึงอ่าวจาก เราเลือกที่นี่เป็นที่สำหรับกินอาหารกลางวันกันวันนี้ครับ สภาพชายหาดที่นี่ทรายขาวละเอียดเหมือนแป้งเลยครับ คล้ายๆกับโฆษณาของการบินไทยชุดท่องทะเลตรังที่ออกจากโทรทัศน์บ่อยๆนั่นแหละครับ ทรายขาว สวย น้ำใสมากครับ แต่ก็ไม่ทั้งหาดหรอกครับ พวกบางส่วนเดินกันตั้งแต่ต้นหาดถึงปลายหาดก็เห็นว่า ที่นี่มีคนทิ้งขยะไว้เยอะมากครับ ไม่ว่าจะเป็น ขวดน้ำโพลาริส กล่องโฟมใส่ข้าว ขวดน้ำกลั่น หลอดไฟ ก็ลองถามสมศักดิ์ดูว่าขยะพวกนี้น่าจะเกิดจากใคร สมศักดิ์บอกว่าส่วนมากจะเป็นของพวกชาวประมงที่มาแวะพักช่วงที่มีลมมรสุม แต่อีกส่วนหนึ่งก็คงมาจากนักท่องเที่ยวที่มักง่ายนั่นแหละ...เราได้ฟังอย่างนี้ถึงกับอึ้ง พวกเราก็เลยเดินเก็บขยะที่ชายหาดมารวม กองกันเพื่อที่จะเอาไปทิ้งตรงที่ทางอุทยานฯเตรียมไว้ ซึ่งผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับว่าเขามีขบวนการทำลายขยะบนเกาะนี้อย่างไร ใครทราบก็เล่าสู่กันฟังบ้างนะครับ ผมลืมหาข้อมูลตรงนี้มาครับ ใครมีข้อมูลหรือ รูปถ่ายประกอบก็ส่งมาเพิ่มเติมได้นะครับ e-mail (dakee@chaiyo.com) กินข้าวอิ่มแล้ว ทำตัวเป็นผู้บำเพ็ญประโยชน์แล้ว ก็รู้สึกเหนื่อยบางคนก็อยากนอนพัก แต่ก็มีบางคนที่อยากชมความงามของปะการังตรงบริเวณอ่าวจาก มองหาสมศักดิ์ก็ไม่รุ้หายไปไหนซะแล้ว...ก็เลยให้สามารถ เอาเรือออกไปส่งตั้งแต่แนวทุ่นที่วางอยู่ โดยพวกเราจะว่ายน้ำดูปะการังเข้ามาเรื่อยๆ ออกไปก็ไม่คิดว่าไกลนะครับ แต่ตอนว่ายน้ำเข้ามานี่สิ มันไกลจากฝั่งเอาการอยู่ พวกเราก็ดูความสวยงามของปะการังไปเรื่อยๆ แถวนี้ความสวยงามของปะการังค่อนข้างน้อยมาก หรือเป็นเพราะเราเหนื่อยก็ไม่รู้ แต่เท่าที่ผมเห็นมีปะการังที่ตายเยอะมากครับ บางแห่งก็มีสาหร่ายหูหนูเกาะเต็มไปหมด ซึ่งเป็นปัญหาที่เกิดขึ้นกับปะการังแถวหมู่เกาะ สุรินทร์อยู่ในขณะนี้(เคยอ่านข่าวเจอ) เหนื่อยมากครับสำหรับที่อ่าวจาก วันนี้แดดจัดด้วยครับ จ้ากว่าเมื่อวานมาก จนผมรู้สึกเหมือนกับจะเป็นลมเอาให้ได้ ต้องขึ้นไปนั่งพักบนเรือ แล้วพวกเราก็ออกจากอ่าวจากไปด้วยความ สนุกเต็มที่ แต่ไม่ลืมที่จะขนขยะทั้งหมดที่เก็บผูกรวมไว้มาใส่เรือไปด้วยครับ(เอาไปที่ทำการฯเพื่อกำจัดต่อไป) เรามาต่อกันที่บริเวณเกาะรี(เกาะสต๊อร์ค) ซึ่งเป็นเกาะเหนือสุดของหมู่เกาะสุรินทร์ เมื่อคืนอาจารย์ธรณ์บอกว่าเลยจากเกาะนี้ไปประมาณ 8 กม. ก็จะเป็นเขตของประเทศพม่าแล้ว พวกเราเล่นน้ำกันอยู่แถวนี้อยู่สักพักครับ มีสัตว์น้ำให้ดูเยอะครับ ทั้งปลาไหลตัวยาวๆ เต่าก็เห็นที่นี่แหละ อะไรอีกล่ะ ปลาตัวยาวมากกกกก....สามารถบอกว่าเป็นปลาโทงทะเล ปะการังแถวนี้สวยดีครับ แต่สีสันค่อนข้างจะจืดไปสักหน่อย คลื่นลมพัดแรงด้วยครับ ทำให้ น้ำบริเวณนี้ค่อนข้างขุ่น ไม่ใสแจ๋วเหมือนที่ที่ผ่านมาทั้งหมด เราอำลาเกาะรีกันแค่นี้ครับ เหลือแห่งสุดท้ายแล้วครับสำหรับการดำน้ำดูปะการังหมู่เกาะสุรินทร์ทริปนี้คืออ่าวแม่ยาย ก่อนที่จะมาหมู่เกาะสุรินทร์ในครั้งนี้ก็ได้อ่านบทความของนักวิชาการจาก www.talaythai.com มาแล้วบ้างครับ เกี่ยวกับสาหร่ายเห็ดหูหนู ซึ่งเป็นปัญหาที่ทำให้ปะการังแถวนี้ต้องล้มตายกันไปอย่างมาก บางท่านก็ว่าเกิดจากความผิดปกติของเปลือกโลกทำให้เกิดความร้อน บางท่านก็ว่าเกิดจากน้ำมือมนุษย์นี่แหละ เช่นพวก สบู่ ยาสีฟัน พวกครีมกันแดดที่พวกเราละเลงกันก่อนลงทะเลนั่นแหละ...ทีนี้ก็ลองละเลงกันน้อยๆลงซักหน่อยก็ดีเน๊อะ << BACK | NEXT >> เชิญถามมา-แล้วผมจะตอบไป