อุทยานแห่งชาติหมู่เกาะสุรินทร์ 8-11 ธันวาคม 2543 หลังจากสนุกสนานกันพอแล้วก็เริ่มต่อเลยครับ ออกจากฝั่งชายหาดไปซัก 200 เมตรครับ เริ่มต้นเอาหลังสู้ฟ้าก้มหน้ามองไปใต้พื้นน้ำ กันอีกครั้งครับ ปะการังแถวอ่าวเต่าก็เหมือนตรงส่วนอื่นๆของหมู่เกาะสุรินทร์นั่นแหละ ส่วนใหญ่จะเป็นปะการังเขากวางเป็นซะส่วนมากเลย แต่นับว่าสวยงามมากทีเดียว ตรงปลายกิ่งเขากวางจะมีสีเขียวอ่อนๆเหมือนกำลังจะแตกหน่อใหม่ออกมาทั้งนั้นเลย ตรงอ่าวเต่าวันนี้โชคดีมากครับ ได้เห็น เต่าว่ายน้ำมาพอดีตัวใหญ่มากครับ แต่ไม่มีปัญญาถ่ายรูปไว้ได้ ก็ขออนุญาตเอาของอาจารย์ธรณ์จาก www.talaythai.com มาอ้างอิงล่ะกันครับ ขอเล่าลักษณะตรงส่วนใต้พื้นน้ำ ที่เป็นจุดต่ำสุดที่พวกเรามองเห็นกันหน่อยนะครับ มันช่างสวยงามมากๆครับ คุณเคยยืนบนภูเขา สูงๆ แล้วมองลงมาข้างล่างไม๊ครับ มันจะมีหุบเหวที่คุณมองเห็นนั่นแหละ มันจะเป็นตรงขอบสุดพอดี สมมุติว่าด้านขวามือคุณเป็นฝั่งเกาะ ด้านซ้ายคุณเป็นฝั่งทะเล แล้วคุณก็ลอยตัวอยู่ตรง ระหว่างขอบความลึกพอดี ด้านซ้ายลึกจนมองไม่เห็นอะไรเลย ดำ มืด แต่มันสวยงามมากตรง ช่วงขอบนี่ล่ะครับ คุณว่ายน้ำไต่ขึ้นไปเรื่อยๆ แล้วจะเห็นสัตว์ทะเลเยอะแยะไปหมดครับ บอกได้คำเดียวว่าสวยที่สุดเลย ว่าแต่คุณจะไต่ไปไหวตลอด หรือเปล่าก็ไม่รู้ ส่วนผมได้ 100 เมตร ไปกลับก็ 200 เมตร ก็แทบแย่แล้วครับ ยาวจริงๆ วิธีสังเกตง่ายๆคือ ตรงแนวตรงนี้ทางอุทยานฯ ได้มาวางทุ่นยาวไปตามขอบครับ หาจุดเริ่มต้นกับจุดปลายสุดไม่เจอครับ ซึมซับความงดงามใต้ทะเลของอ่าวเต่าเรียบร้อยแล้ว สมศักดิ์กับสามารถก็พาพวกเราทั้งหมดออกไกลจากฝั่งไปประมาณ 15 นาที จุดหมายข้างหน้า มีกองหินใหญ่ทับถมกันอยู่จะเรียกว่าเกาะก็คงไม่แปลกหรอก แต่เขาตั้งชื่อให้ว่าหินกอง มองไปจากอ่าวเต่าก็จะอยู่ตรงประมาณ 1 นาฬิกาได้ครับ ที่นี่ปะการังค่อนข้างอยู่ตื้นมาก บางจุดขณะลอยตัวอยู่อาจจะอยู่ห่างจากยอดปะการังสัก 1 คืบเห็นจะได้ ที่สำคัญตรงบริเวณนี้มีดอกไม้ทะเลให้ดูอยู่ พอสมควร แต่ไม่ถือว่ามากนัก พูดถึงดอกไม้ทะเลแล้วผมมีความรู้สึกว่าอยากจะดูมันนานๆมากกว่าปะการังเขากวางที่มีสีสันต่างๆซะอีก ชอบที่จะดูมัน พลิ้วไหวไปตามการเคลื่อนไหวของน้ำแล้วก็มีปลาการ์ตูนเข้าไปคลุกเคล้า ผมชอบที่จะทิ้งตัวอยู่ตรงจุดนั้นนานกว่าปกติ แต่ค่อนข้างหาดูยากน๊ะ สำหรับ ที่หมู่เกาะสุรินทร์ เคยไปเห็นที่อ่าวมาหยา เกาะพีพี ค่อนข้างมาก แต่ตอนนี้ไปรู้ว่าเป็นอย่างไรบ้าง เพราะผมไปก่อนที่กองถ่ายของ The Beach จะเข้ามา ออกจากหินกองพวกเราก็มุ่งหน้าไปยังอ่าวมอแกน(ชื่อใหม่ที่เพิ่งตั้งขึ้นมา เดิมชื่ออ่าวอะไรจำไม่ได้แล้ว ถามสามารถมาแต่ไม่ได้จดไว้) เนื่องจากว่าทางอุทยานฯ ได้ขอร้องให้กลุ่มชาวมอแกนที่ปักหลักอยู่ตรงกันข้ามกับที่ทำการ อุทยานมาช้านานแล้ว มาอยู่ยังอ่าวบริเวณนี้ ด้วยเหตุผลอะไรผมก็ไม่ทราบได้ แต่ที่เป็นผลดีอย่างมากคือ ตรงชายหาดที่อยู่ตรงกันข้ามกับที่ทำการสะอาดมากครับ ผมยังว่ายน้ำไปเหยียบพื้นทรายตรงนั้นเล่นมาแล้วครับ แต่ก็ยังมีร่องรอยว่าเคยมีคนมาปักหลักอยู่ตรงนั้น พูดถึงชาวมอแกนแล้วตามความเห็นของผมนะครับ เขาก็ มีวิถีชีวิตของเขามาตั้งแต่ดึกดำบรรพ์แล้ว ใช่ว่าเขาจะมาเปลี่ยนแปลงตัวเองเป็นแบบนี้ซะที่ไหน วิถีชีวิตเขาก็อยู่กับทะเล หาเปลือกหอย หรืออะไรที่คิดว่ามีค่านำมาแลก เป็นอาหารได้ก็เอาทั้งหมด แต่ผมโทษมนุษย์โดยเฉพาะคนในเมืองนี่แหละตัวดี ที่ทำให้วิถีชีวิตของเขาเปลี่ยนไป ไปนิยมชมชอบการเก็บสะสมของทะเล ในเมื่อมีคนต้องการ กลุ่มลูกทะเลเหล่านี้ก็ต้องพยายามหามาแลกเปลี่ยนกับสิ่งที่ตัวเองต้องการเหมือนกัน แต่เท่าที่เห็นทางอุทยานก็พยายามขอร้องเชิงบังคับว่าห้ามทำอะไรบ้าง เช่น เปลือกหอย หรือปะการัง ก็ห้ามนำมาขาย รวมทั้งขอร้องไม่ให้นักท่องเที่ยวซื้อ สัตว์น้ำทะเลบางชนิดก็ห้ามจับ อย่างเช่น กุ้งมังกร หรือ เต่าทะเล เป็นต้น เคยอ่านเจอบทสัมภาษณ์ของคุณสมพงษ์ หัวหน้าอุทยานแห่งชาติหมู่เกาะสุรินทร์ว่า ท่านจะพยายามหางบประมาณมาจ้างชาวมอแกนให้ทำงานให้กับอุทยานฯ ให้มากที่สุด เช่นที่ทำอยู่ตอนนี้ก็เช่น จ้างให้ชาวมอแกน หาไข่เต่ามาขายให้กับทางอุทยานฯ ฟองละ 10 บาท โดยทางอุทยานฯจะเอามาเพาะเลี้ยง แล้วนำไปปล่อยออกสู่ธรรมชาติอีกครั้ง รวมทั้งพยามส่งเสริมอาชีพใหม่ๆให้กับกลุ่ม แม่บ้านชาวมอแกน เช่น งานฝีมือต่าง ในวันที่ผมไปก็เห็นกำลังนั่งสานเสื่อกันอยู่ พี่คนนึงในกลุ่มก็อุดหนุนมาผืนนึงแค่ 100 บาทเท่านั้นเอง ช่วยอุดหนุนเขาหน่อยนะครับ อาจจะเป็นหนทางนึงที่เราสามารถช่วยอนุรักษ์สิ่งที่เราอยากเห็น อยากชม ไว้ให้อยู่คู่กับทะเลนานเท่านาน ผมมีโอกาส์ได้ชมวิดีโอชุด "My Sea" ที่ทางอุทยานฯเปิดให้ชม หลังจากกินอาหารเย็นกันแล้ว ผมว่าเป็นวิดีโอที่เขียนบทได้ดีทีเดียว รู้สึกว่าจะมีชื่ออาจารย์ธรณ์ ธรรมรงค์นาวาสวัสดิ์ มีส่วนร่วมอยู่ด้วย แต่ไม่รู้ว่าไปเกี่ยวข้องในส่วนไหน ตอนจบของวิดีโออ่านไม่ทัน เอาเป็นว่าไม่ว่าเรื่องอะไรที่เกี่ยวกับท้องทะเลแถวอันดามัน ไม่ว่าหมู่เกาะสิมิลัน หรือ หมู่เกาะสุรินทร์ จะต้องมีชื่อของอาจารย์ท่านนี้ร่วมอยู่ด้วย เสมอมา อย่างล่าสุดเกี่ยวกับ "โครงการหาบ้านใหม่ให้ปูเสฉวน" กับรายการคลื่น Green Wave ก็มีส่วนร่วมอีก รู้สึกจะเป็นโต้โผใหญ่หรือเปล่าไม่แน่ใจครับ ขอเล่าเกี่ยวกับ วิดีโอชุด My Sea ย่อๆนะครับ เป็นการให้ชาวมอแกนคนนึงเป็นคนนำเสนอเรื่องราวต่างๆ ที่ผ่านเข้ามาในชีวิตเขา คือพวกเขาอาศัยอยู่ในท้องทะเลแห่งนั้นมานานแล้ว การลงไป เก็บเปลือกหอย เก็บไข่เต่า เห็นปะการังใต้ท้องทะเลนั้นเป็นสิ่งที่ธรรมดามากกับพวกเขา ลงไปดำน้ำก็ไม่ต้องใส่หน้ากาก สามารถที่จะดำลงไปอยู่ใต้ท้องทะเลได้นานๆ จนกระทั่ง วันหนึ่งก็มีกลุ่มคนในเมืองมาเที่ยวกันที่นี่ ทุกๆคนมีจุดมุ่งหมายมาดูปะการังและสิ่งมีชีวิตใต้ท้องทะเลกันทั้งนั้น บางคนก็มีหน้ากากดำน้ำติดตัวมา ทำให้เขารู้สึกแปลกใจเป็นอย่างมาก ถึงกับรำพึงรำพรรรณขึ้นมาว่า "สิ่งที่เป็นธรรมดาๆอย่างหนึ่งในชีวิตประจำวันของพวกเขา กลับเป็นสิ่งวิเศษสุดของกลุ่มคนเมือง" << BACK | NEXT >> เชิญถามมา-แล้วผมจะตอบไป