Fiction (E-T) Discussion

จงแปลเรื่องแต่งต่อไปนี้เป็นภาษาไทย

The head brainwasher is a car salesman named Allan Anderson, who insists we call him “Just Al.” Or maybe he meant we should just call him Al, but the first youth group church meeting I went to I called him Just Al and it stuck. Too bad for Just Al.

I’d have just sat there quietly until the meeting was over, but Just Al notices me drifting off and tries to rope me into the discussion.

“I don’t know.” I look at Magda. Magda Price is what my grandmother would call “cute as a button,” whatever that means. She has long, dark hair that is not quite curly but not straight either, big brown eyes to match, and lips you can’t not look at. The only thing wrong with her is she’s kind of small. Not Munchkin small, but close. Definitely too small to be interested in a large, neckless creature such as myself. “What did you just say?” I ask her.

Just Al says, “That’s your opinion, Jason, but assume for a moment that you are wrong.”

Translation 1

หัวหน้าพวกล้างสมองเป็น พนักงานขายรถชื่ออลัน แอนเดอร์สัน เจ้าตัวบอกให้เรียก “แค่อัล” หรืออาจจะตั้งใจให้เราแค่เรียก เขาว่าอัล แต่ตอนผมไปกลุ่มโบสถ์เยาวชนครั้งแรกผมเรียกเขาว่า “แค่อัล” แล้วทุกคนก็เรียกตาม น่าสงสารแค่อัล

ผมคงจะนั่งเงียบอยู่เฉยๆ อยู่หรอกจนกว่ากลุ่มจะเลิกแต่แค่อัลเห็นผมเริ่มตาลอยเลยพยายามลากผมกลับเข้าวง

“เจสัน ที่แม็กดาพูดไปเมื่อกี้เห็นว่าไง” แค่อัลถามผม

“ไม่รู้สิ” ผมมองแม็กดา อย่างแม็กดา ไพรส์นี่ยายคงเรียกว่า "น่ารักกระจุ๋มกระจิ๋ม" แปลว่าอะไรก็ไม่รู้ ผมของเธอยาวไม่เชิงหยิกแต่ก็ไม่ตรงซะทีเดียว สีเข้ม เข้ากับตากลมโตสีน้ำตาล และริมฝีปากไม่มองไม่ได้ เสียอยู่อย่างเดียวคือตัวออกจะเล็ก ไม่ถึงกับขนาดพวกมั้นชกิ้นแต่ก็เกือบๆ ยังไงก็เล็กเกินกว่าจะสนใจตัวอะไรร่างใหญ่ ไร้คออย่างผมแน่ๆ “เมื่อกี้พูดว่าอะไรไปนะ” ผมถามเธอ

“สงสัยน่ะว่าพระเจ้าจะให้ พระที่ทำบาปมหันต์มีโอกาสแก้ตัวหรือเปล่า”

“ผมไม่เชื่อพระเจ้า” ผมพูด

แค่อัลพูดว่า “คิดอย่างนั้นก็ได้ แต่ลองสมมุติดูสักหน่อยว่าถ้าคิดผิดล่ะ”

“ผมก็ตกนรกหมกไหม้ชั่ว กัลปาวสาน"

Translation 2

หัวหน้าพวกล้างสมองเป็น พนักงานขายรถยนต์ชื่ออลัน แอนเดอร์สัน ซึ่งเจ้าตัวบอกให้เรียก “แค่อัล” หรือจะเป็นว่าให้เราแค่เรียกเขาว่าอัล แต่ตอนไปกลุ่มโบสถ์เยาวชนครั้งแรกผมไปเรียกเขาว่า “แค่อัล” เข้า ชื่อเลยติด แย่เลยนะ แค่อัล

ผมคงจะนั่งเงียบอยู่เฉยๆ อย่างนั้นจนกว่ากลุ่มจะเลิกแต่แค่อัลเห็นผมเริ่มโงกเลยพยายามลากผมเข้าวงสนทนา

“เจสัน ที่มากดาพูดไปเมื่อกี้เห็นว่าไง” แค่อัลถามผม

“ไม่รู้สิ” ผมมองมากดา มากดา ไพรส์นี่ยายผมคงเรียกว่าน่ารักกระจุ๋มกระจิ๋ม แปลว่าอะไรก็ไม่รู้ ผมยาวไม่เชิงหยิกแต่ก็ไม่ตรงซะทีเดียว สีเข้ม เข้ากับตากลมโตสีน้ำตาล และริมฝีปากไม่มองไม่ได้ เสียอยู่อย่างเดียวคือตัวออกจะเล็ก ไม่ขนาดพวกมันชกินแต่ก็เกือบๆ ที่แน่ๆก็เล็กเกินกว่าจะสนใจตัวอะไรร่างใหญ่ ไร้คออย่างผม “เมื่อกี้พูดว่าอะไรไปนะ” ผมถามเธอ

“สงสัยน่ะว่าพระเจ้าให้พระ ที่ทำบาปมหันต์มีโอกาสแก้ตัวหรือเปล่า”

“ผมไม่เชื่อพระเจ้า” ผมพูด

แค่อัลพูดว่า “ก็เป็นความคิดนายนะ เจสัน แต่ลองสมมุติดูสักหน่อยว่าคิดผิด”

“ผมก็ตกนรกหมกไหม้ชั่ว กัลปาวสาน

While my mother is obsessed with my physical well-being, my father frets over my soul. Every Sunday, without fail, he drags me to mass at the Church of the Good Shepherd. In my opinion, he's a borderline religious fanatic.

A couple of months ago I made the mistake of leaving one of my drawings face-up on my desk. It was a picture of Bustella, the Sirian Goddess of Techno War. Bustella is very busty, and at times her clothing doesn't exactly stay on her body. In fact, in the drawing that my dad saw sitting on my desk, she was wearing nothing but a scabbard for her sword.

Next thing I knew he'd signed me up for Teen Power Outreach, better known as TPO, a weekly brainwashing session for teenagers held every Thursday night in the church basement.

My father believes in brainwashing. He's a lawyer. He things you can argue anybody into anything.

The head brainwasher is a car salesman named Allan Anderson, who insists we call him Just Al. Or maybe he meant we should just call him Al, but the first meeting I went to I called him Just Al and it stuck. Too bad for Just Al.

Just Al likes to start off every meeting with a prayer he made up. It goes something like this: "Dear Lord, Al Anderson here. Just wanted to say thanks for giving me another day here on planet Earth, and for getting every one of these kids here safely. We appreciate it, Lord. You're one heck of a guy."

The first time I heard Just Al deliver his prayer I must admit I was mildly amused, but now that I've heard it eight or nine times I'm pretty sick of it.

The purported idea of TPO is to give kids a chance to talk openly and honestly about God, religion, and Catholicism. But there is also a secret agenda to turn us all into monks and nuns, at least in terms of our relations with the opposite sex. Naked goddesses with big boobs have no place in TPO. Abstinence is one of Just Al's favorite themes.

Mostly, though, the meetings are just a bunch of pointless yakking. I try to keep myself interested by messing with Just Al's head. Here's an example:

Brianna: But like, I mean aren't there, like, people, like, starving to death and stuff? How can you, like, go to church and buy shoes you don't need and stuff when people are dying because they can't get enough to eat?

Just Al: It won't do anybody any good for you to starve. Catholic missions feed thousands of hungry people every year.

Magda: My aunt is Buddhist, and she works at the homeless shelter downtown. They feed people, too.

Just Al: The priesthood is the oldest office known to man. Two thousand years ago they didn't have presidents or congressmen, but they had priests.

Me: So, how do priests breed if they can't have sex? Do they send out buds like amoebas?

See what I mean? No matter what we talk about, Just Al always brings it back to how great the church is. And as for that bit about presidents and priests, well, that just gives you a measure of Just Al's intellectual depth. The man's a car salesman!

This Thursday's TPO meetings gets mired in a discussion of pedophile priests. The subject makes Just Al vastly uncomfortable. Normally I would enjoy his agonies of embarrassment, but I am thinking about water towers. I'd have just sat there quietly until the meeting was over, but Just Al notices me drifting off and tries to rope me into the discussion.

"I don't know." I look at Magda. Magda Price is what my grandmother would call "cute as a button," whatever that means. She has long, dark hair that is not quite curly but not straight either, big brown eyes to match, and lips you can't not look at. The only thing wrong with her is she's kind of small. Not Munchkin small, but close. Definitely too small to be interested in a hulking, neckless creature such as myself. "What did you just say?" I ask her.

This is not news. I've been telling them I'm an agnostic-going-on-atheist for several months now.

Just Al should know better, but he doesn't let it go. "So you've told us, Jason, but assume for a moment that you are wrong."

Just Al is giving me a nervous sort of look. "And what god would that be?" he asks.

After a few seconds, Magda asks, "Do they let women be priests in the Ten-legged church?"